Poll time!

 Gemeenten in tranen: Geen privileges meer voor statushouders, hoe moeten we nu overleven?

De gemeente heeft een brief ontvangen van de Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG), en oh jee, het is een klaagzang van jewelste. Het kabinet heeft blijkbaar besloten dat statushouders – die arme zielen die we vroeger met open armen en een rode loper naar een sociale woning leidden – geen voorrang meer krijgen op de huizenmarkt. Geen privileges meer boven Jan met de Pet, die al tien jaar op een wachtlijst staat te rotten voor een flatje met schimmelbonus. Ze vallen nu onder de kostendelersnorm, krijgen geen voorkeursbehandeling meer bij de inschrijving voor sociale huur, en – hou je vast – ze kunnen zelfs op straat belanden. Schokkend, toch? Gewoon behandeld worden als de rest van de bevolking. Is dit geen discriminatie, vraagt de VNG zich af, met een dramatisch snikje in de stem. Geen privileges hebben bóven de gewone Nederlander, hoe durft het kabinet?

En dan de financiën, oh, de financiën! De VNG slaat alarm: gemeenten krijgen een eenmalige vergoeding voor het doorstromen van statushouders naar opvanglocaties, maar – let op, hier komt het cynische addertje – dat is maar voor één jaar! Eén jaar! Wat moeten ze daarna doen, zelf de portemonnee trekken? Nog erger: als er minder statushouders worden toebedeeld, krijgen ze minder geld. Laat dat even bezinken. Minder werk, minder kosten, maar ook minder cash. Het is bijna alsof de VNG verwacht dat gemeenten een verdienmodel maken van asielopvang. “Kom op, kabinet, geef ons meer statushouders, anders redden we de begroting niet!”

Directeur Dhr. Geluk – irony is not lost on us – zit waarschijnlijk met zijn hoofd in zijn handen. Hoe moet hij nu uitleggen dat de gemeente niet langer kan pronken met een VIP-behandeling voor statushouders terwijl de lokale bevolking in de kou staat? “Het is oneerlijk,” horen we hem mompelen, “wie zorgt er nu voor onze subsidiepotjes als we geen speciale projecten meer hebben om mee te zwaaien?”

Ach, het leven van een gemeentebestuurder gaat niet over rozen. Geen gouden munten meer die uit de spaarpot vallen, alleen maar een huisje van bureaucratie dat langzaam instort. Misschien tijd om een crowdfunding te starten: “Help de gemeente, adopteer een statushouder – met bonuspunten voor de wachtlijst!”