Update #1: Het grote avontuur van de kinderboerderij en het onderstation
De gemeente, met de gratie van een illusionist, wist maandenlang stilletjes een plannetje te smeden. Toen de inwoners eindelijk ontdekten dat hun geliefde kinderboerderij misschien plaats moest maken voor een blok beton met kabels, was het kwaad al geschied. "Oh, maar we hebben het heel zorgvuldig gecommuniceerd!" riep de wethouder, terwijl de omwonenden zich afvroegen of rooksignalen de gekozen communicatiemethode waren geweest.
Liander, de ster van de avond, had slechts één mantra: "Capaciteitsproblemen! Toekomstige groei!" Want als er íets is wat Noordwijk nodig heeft, dan is het wel een massief elektriciteitsstation op de plek waar kinderen geitjes aaien en vrijwilligers hun ziel en zaligheid in stoppen. Maar waarom nou precies hier? Ach, daar was het antwoord wat vager. "Uit onderzoek bleek dit de beste locatie," klonk het, zonder dat iemand dat onderzoek ooit had gezien.
Ondertussen keek het bestuur van de kinderboerderij verbijsterd toe. "We gaan helemaal niet weg," verklaarden ze stellig, terwijl een geit op de achtergrond symbolisch op een stuk papier knabbelde – vermoedelijk de plannen van de gemeente.
De bewoners, inmiddels opgewarmd tot revolutionaire temperaturen, hadden hun advocaat al ingeschakeld. Want als de gemeente Noordwijk ergens een talent voor heeft, dan is het wel besluiten nemen zonder de directe omgeving daar actief in te betrekken. De vergadering eindigde in een mist van beloften over "verder onderzoek" en "participatiemomenten," wat in ambtelijke taal vaak neerkomt op: we rekken de boel zo lang mogelijk tot iedereen het vergeet.
Kortom, de toekomst van kinderboerderij ’t Schaapsherdertje hangt aan een zijden draadje, net als het vertrouwen van de inwoners in hun gemeentebestuur. Maar één ding is zeker: de geiten laten zich niet zomaar van het veld slaan.
Reacties
Een reactie posten